برای داشتن لبخندی زیبا هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. در برخی موارد فقط دندان های یک فک دارای ناهنجاری و اختلال هستند. بیشترین اختلالات دندانی مربوط به فک بالا است. اما در برخی موارد دندان های فک پایین نیز اختلالات و ناهنجاری هایی دارند.
حال این سؤال مطرح می شود که آیا می شود ارتودنسی را برای فک پایین به تنهایی اجام داد؟ تصمیم گیری در این مورد بر عهده ی متخصص ارتودنسی است.پس بهتر است دز این رابطه به بهترین متخصص ارتودنسی نزدیک محل سکونت خود مراجعه کنید.( مثلا گر ساکن کرج هستید نزد بهترین متخصص ارتودنسی در کرج بروید.)
تفاوت ارتودنسی فک پایین با ارتودنسی دندان های پایین
بسیاری از افراد بر این باورند که ارتودنسی دندان های پایین به معنی درست کردن موقعیت فک پایین بدون عمل جراحی است. لازم است در ابتدا و قبل از شروع بحث بدانید که ارتودنسی فک پایین کاملاً متفاوت از ارتودنسی دندان های پایین است و این دو هیچ ربطی به یکدیگر ندارند.
ارتودنسی برای درمان ناهنجاری جلو بودن فک پایین
ارتودنسی برای مرتب کردن دندان های پایین
ارتودنسی به منظور مرتب کردن و درمان اختلالات دندان های پایین تأثیری بر فک پایین نداشته و منحصراً برای درمان ناهنجاری دندان های پایین است. استخوان فک پایین نسبت به فک بالا دانسیته بالاتری دارد. بنابراین ارتودنسی دندان های پایین سخت تر بوده و طول دوره ی درمان نیز بیشتر است.
متراکم تر بودن استخوان فک پایین باعث می شود حرکت دندان در آن سخت تر باشد. علاوه بر این براکت ها در فک پایین تماس نزدیک تری با لب دارند. بنابراین در روزهای اول به دلیل تماس بیشتر براکت ها با لب ناراحتی های بیشتری برای بیمار ایجاد می شود. ایجاد آفت، زخم و در برخی موارد حساسیت های پوستی مواردی هستند که در روزهای اول ممکن است اتفاق بیافتند.
بنابراین در صورتیکه دندان های بالا مرتب بوده و هیچ گونه ناهنجاری فکی وجود نداشته باشد می توان ارتودنسی دندان های پایین را انجام داد. در این راه مشکلاتی نیز وجود خواهد داشت. در هنگام جویدن غذا دندان های بالا روی دندان های پایین نشسته و غذا را آسیاب می کنند.
در نتیجه باید چیدمان براکت های فک پایین به گونه ای باشد که در معرض ضربه دندان های بالایی قرار نگیرد. دیگر مشکل در رابطه با قوس دندانی است. قوس دندانی فک پایین تنها زمانی می تواند باز شود که دندان های فک بالا این اجازه را بدهند.
قوس دندانی فک بالا دربرگیرنده ی قوس دندانی فک پایین بوده و در صورت کیپ بودن دندان های فک پایین با دندان های فک بالا فضای کافی برای جویدن و انجام سایر کارها وجود نخواهد داشت. در نتیجه فک بالا نیز باید ارتودنسی شود.
از طرف دیگر افرادی که نیازمند ارتودنسی به همراه جراحی فک هستند نمی توانند از ارتودنسی فک پایین استفاده کنند. این بیماران باید از ارتودنسی دو فک استفاده نمایند حتی اگر فک بالا نیازی به این عمل نداشته باشد.
بیشتر بدانیم :
برای داشتن لبخندی زیبا هیچ محدودیت سنی وجود ندارد. در برخی موارد فقط دندان های یک فک دارای ناهنجاری و اختلال هستند. بیشترین اختلالات دندانی مربوط به فک بالا است. اما در برخی موارد دندان های فک پایین نیز اختلالات و ناهنجاری هایی دارند.
حال این سؤال مطرح می شود که آیا می شود ارتودنسی را برای فک پایین به تنهایی اجام داد؟ تصمیم گیری در این مورد بر عهده ی متخصص ارتودنسی است.پس بهتر است دز این رابطه به بهترین متخصص ارتودنسی نزدیک محل سکونت خود مراجعه کنید.( مثلا گر ساکن کرج هستید نزد بهترین متخصص ارتودنسی در کرج بروید.)
تفاوت ارتودنسی فک پایین با ارتودنسی دندان های پایین
بسیاری از افراد بر این باورند که ارتودنسی دندان های پایین به معنی درست کردن موقعیت فک پایین بدون عمل جراحی است. لازم است در ابتدا و قبل از شروع بحث بدانید که ارتودنسی فک پایین کاملاً متفاوت از ارتودنسی دندان های پایین است و این دو هیچ ربطی به یکدیگر ندارند.
ارتودنسی برای درمان ناهنجاری جلو بودن فک پایین
ارتودنسی برای مرتب کردن دندان های پایین
ارتودنسی به منظور مرتب کردن و درمان اختلالات دندان های پایین تأثیری بر فک پایین نداشته و منحصراً برای درمان ناهنجاری دندان های پایین است. استخوان فک پایین نسبت به فک بالا دانسیته بالاتری دارد. بنابراین ارتودنسی دندان های پایین سخت تر بوده و طول دوره ی درمان نیز بیشتر است.
متراکم تر بودن استخوان فک پایین باعث می شود حرکت دندان در آن سخت تر باشد. علاوه بر این براکت ها در فک پایین تماس نزدیک تری با لب دارند. بنابراین در روزهای اول به دلیل تماس بیشتر براکت ها با لب ناراحتی های بیشتری برای بیمار ایجاد می شود. ایجاد آفت، زخم و در برخی موارد حساسیت های پوستی مواردی هستند که در روزهای اول ممکن است اتفاق بیافتند.
بنابراین در صورتیکه دندان های بالا مرتب بوده و هیچ گونه ناهنجاری فکی وجود نداشته باشد می توان ارتودنسی دندان های پایین را انجام داد. در این راه مشکلاتی نیز وجود خواهد داشت. در هنگام جویدن غذا دندان های بالا روی دندان های پایین نشسته و غذا را آسیاب می کنند.
در نتیجه باید چیدمان براکت های فک پایین به گونه ای باشد که در معرض ضربه دندان های بالایی قرار نگیرد. دیگر مشکل در رابطه با قوس دندانی است. قوس دندانی فک پایین تنها زمانی می تواند باز شود که دندان های فک بالا این اجازه را بدهند.
قوس دندانی فک بالا دربرگیرنده ی قوس دندانی فک پایین بوده و در صورت کیپ بودن دندان های فک پایین با دندان های فک بالا فضای کافی برای جویدن و انجام سایر کارها وجود نخواهد داشت. در نتیجه فک بالا نیز باید ارتودنسی شود.
از طرف دیگر افرادی که نیازمند ارتودنسی به همراه جراحی فک هستند نمی توانند از ارتودنسی فک پایین استفاده کنند. این بیماران باید از ارتودنسی دو فک استفاده نمایند حتی اگر فک بالا نیازی به این عمل نداشته باشد.
بیشتر بدانیم :
سنگ کلیه: دردسر کوچک، درد بزرگ!