به فاصله‌‌ی بین دندان‌های پیشین که بیش از 0.5 میلیمتر باشد، دیاستم می‌گویند. دیاستم در زبان یونانی به معنای از هم جدا بودن و فاصله است. فاصله‌ای که ممکن است بین دندان ها در هر جایی از دهان به وجود بیاید، اما بیشتر در دندان‌های قدامی بالایی و پایینی اتفاق می‌افتد روی زیبایی طرح لبخند بسیار تاثیر گذار است.
علل ایجاد کننده فاصله بین دندان ها کدامند ؟
- ژنتیک و تاریخچه فامیلی
- فیزیولوژیک: دیاستم میانی و یا فاصله بین دندان های ثنایا در سن 6 سالگی به میزان 98%، در 11 سالگی 49% و در 12 تا 18 سالگی 7% مشاهده می شود.
- بزرگ بودن زبان
- فرنوم غیرنرمال (فرنوم محل چسبندگی عضلات لب به فک بالاست که می توان آن را از داخل لب بالا لمس کرد)
- عدم تناسب اندازه دندان ها و فکین، که در موارد زیر مشاهده می شوند:
- مشکلات پریودنتال
جهت بستن فاصله بین دندان ها از چه روش های درمانی استفاده می شود ؟
درمان ارتودنسی:
از ایمن ترین و محافظه کارانه ترین درمان ها جهت بستن دیاستم های دندانی، روش ارتودنسی است.
زمانی که فاصله بین دندان های جلو بیش از 2 میلیمتر است. در این حالت اگر از درمان های ترمیمی استفاده شود، نسبت طول به عرض دندان ها نامتناسب شده و نسبت طلایی که یکی از اصول طراحی لبخند است به هم می ریزد.
هنگامی که اندازه دندان ها به طور مادرزادی بزرگ است، با درمان های ترمیمی دندان ها بزرگ تر و حجیم تر شده و از تناسب خارج می شوند. در این موارد روش ارتودنسی درمان انتخابی است.
در افرادی که علاوه بر وجود فاصله بین دندان ها، به دلایل مختلف مانند: غیر قرینه بودن فضای بین دندان ها، دندان های بیرون زده، انحراف میدلاین (خط وسط دندان های ثنایا) نیاز به درمان ارتودنسی دارند.
درمان های ترمیمی و زیبایی:
زمانی که علاوه بر وجود فواصل جنرالیزه، دندان ها از نظر رنگ و فرم نیز مشکلاتی داشته و نیازمند تصحیح باشند، لمینت های سرامیکی گزینه ی درمانی مناسبی محسوب می شوند.
.درمان کامپوزیت:
با بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت ها، این روش به یکی از رایج ترین درمان ها جهت بستن فاصله بین دندان ها تبدیل شده است. خصوصا زمانی که دیاستم میانی بین دو دندان ثنایا وجود داشته باشد.
برای مطالعه بیشتر :
به فاصله‌‌ی بین دندان‌های پیشین که بیش از 0.5 میلیمتر باشد، دیاستم می‌گویند. دیاستم در زبان یونانی به معنای از هم جدا بودن و فاصله است. فاصله‌ای که ممکن است بین دندان ها در هر جایی از دهان به وجود بیاید، اما بیشتر در دندان‌های قدامی بالایی و پایینی اتفاق می‌افتد روی زیبایی طرح لبخند بسیار تاثیر گذار است.
علل ایجاد کننده فاصله بین دندان ها کدامند ؟
- ژنتیک و تاریخچه فامیلی
- فیزیولوژیک: دیاستم میانی و یا فاصله بین دندان های ثنایا در سن 6 سالگی به میزان 98%، در 11 سالگی 49% و در 12 تا 18 سالگی 7% مشاهده می شود.
- بزرگ بودن زبان
- فرنوم غیرنرمال (فرنوم محل چسبندگی عضلات لب به فک بالاست که می توان آن را از داخل لب بالا لمس کرد)
- عدم تناسب اندازه دندان ها و فکین، که در موارد زیر مشاهده می شوند:
- مشکلات پریودنتال
جهت بستن فاصله بین دندان ها از چه روش های درمانی استفاده می شود ؟
درمان ارتودنسی:
از ایمن ترین و محافظه کارانه ترین درمان ها جهت بستن دیاستم های دندانی، روش ارتودنسی است.
زمانی که فاصله بین دندان های جلو بیش از 2 میلیمتر است. در این حالت اگر از درمان های ترمیمی استفاده شود، نسبت طول به عرض دندان ها نامتناسب شده و نسبت طلایی که یکی از اصول طراحی لبخند است به هم می ریزد.
هنگامی که اندازه دندان ها به طور مادرزادی بزرگ است، با درمان های ترمیمی دندان ها بزرگ تر و حجیم تر شده و از تناسب خارج می شوند. در این موارد روش ارتودنسی درمان انتخابی است.
در افرادی که علاوه بر وجود فاصله بین دندان ها، به دلایل مختلف مانند: غیر قرینه بودن فضای بین دندان ها، دندان های بیرون زده، انحراف میدلاین (خط وسط دندان های ثنایا) نیاز به درمان ارتودنسی دارند.
درمان های ترمیمی و زیبایی:
زمانی که علاوه بر وجود فواصل جنرالیزه، دندان ها از نظر رنگ و فرم نیز مشکلاتی داشته و نیازمند تصحیح باشند، لمینت های سرامیکی گزینه ی درمانی مناسبی محسوب می شوند.
.درمان کامپوزیت:
با بهبود خصوصیات فیزیکی و مکانیکی کامپوزیت ها، این روش به یکی از رایج ترین درمان ها جهت بستن فاصله بین دندان ها تبدیل شده است. خصوصا زمانی که دیاستم میانی بین دو دندان ثنایا وجود داشته باشد.
برای مطالعه بیشتر :
اطلاعاتی درباره قیمت لمینت دندان