شروع دوباره معدنی شدن دندان:
با کاربرد غلظت کنترل شده ای از فلوراید، دندان هایی که دارای پوسیدگی های اولیه هستند، شانس دوباره معدنی شدن یا رمینرالیزاسیون را پیدا می کنند.
افزایش مقاومت در برابر اسیدها:
با شروع روند دوباره معدنی شدن دندان ها، آن ها در مقالبل حمله ی اسید مقاوم تر شده و احتمال پیشرفت پوسیدگی دندان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
خنثی شدن اسیدیته ی محیط دهان:
بعد از درمان با فلوراید، یون های فلوراید در بزاق دهان باقی می مانند. حضور آن ها اسیدیته ی دهان را خنثی کرده و آن را به میزانی می رساند که دیگر سبب آسیب به مینا نمی شوند.
مواردی که استفاده از فلوراید ضروری تر به نظر می رسد :
زمانی که شیارهایی عمیق روی سطح جونده وجود دارند که ممکن است در زمان جویدن با حساسیت نیز همراه باشند.
در مواردی که سطوح دندان ها در اثر تحلیل لثه به محیط دهان باز می شوند و دارای حساسیت هستند.
هنگامی که به دنبال بعضی از درمان ها و یا داروهای پزشکی جریان بزاق کاهش یافته است.
زمانی که در تاریخچه ی اخیر دندانی، دندان ها دچار پوسیدگی بوده اند.
زمانی که فرد تعدادی روکش، بریج و یا براکت های ارتودنسی در دهان دارد. فلوراید در کاهش ریسک پوسیدگی در این موارد کاملا موثر است.
بیشتر بخوانید :
دو روش کلی استفاده از فلوراید
۱- روش سیستمیک
افزودن فلوراید به آب آشامیدنی بهترین روش پیشگیری از پوسیدگی است که میزان متوسط آن برای کاهش پوسیدگی ۰.۷ تا ۱.۲ PPM است.
غذاهای دریایی، چای سبز و چای سیاه منابع غنی از فلوراید هستند. همه سبزیجات به صورت خام یا نیمه پخته دارای فلوراید هستند ولی در صورت دریافت حرارت بالا، فلوراید خود را از دست می‌دهند.
۲- روش موضعی
استفاده از فلوراید در مطب: دندانپزشک محلول ژل یا وارنیش (پوشش محافظ عموما رنگی) غلیظ شده فلوراید را بر اساس محل و شدت پوسیدگی به کار می‌برد. فلورایدتراپی در مطب در افراد فاقد پوسیدگی یا دارای پوسیدگی خفیف هر یک ماه یکبار انجام شده و در پوسیدگی متوسط و شدید، فواصل مصرف آن کمتر است.
استفاده از فلوراید در منزل: خمیر دندان‌های حاوی فلوراید بی‌شک شایع‌ترین و وسیع‌ترین روش استفاده از فلوراید موضعی است. توصیه می‌شود در کودکان بالای ۳ سال از این گونه خمیر دندان‌ها استفاده شود. این خمیردندان‌ها در کودکان زیر ۶ سال باید با نظارت والدین و با احتیاط مصرف شود (به اندازه یک نخود).
در کنترل پوسیدگی فلوراید ماده ای لازم است، اما کافی نیست
باید به خاطر داشت که فلوراید به تنهایی قادر نخواهد بود مانع ایجاد پوسیدگی دندان ها شده و آن را کنترل کند.
مسواک و نخ زدن مرتب و روزانه، کاهش میان وعده های شیرین و جایگزین کردن قند ساکاروز (قند پوسیدگی زا) با قند مفید زایلیتول ( قند پیشگیری کننده از پوسیدگی ) و چکاپ های دوره ای منظم عواملی هستند که همراه با فلوراید سدی محکم در برابر پوسیدگی بوجود می آورند.
منبع :
کلینیک دندانپزشکی زیبایی آرتمان
شروع دوباره معدنی شدن دندان:
با کاربرد غلظت کنترل شده ای از فلوراید، دندان هایی که دارای پوسیدگی های اولیه هستند، شانس دوباره معدنی شدن یا رمینرالیزاسیون را پیدا می کنند.
افزایش مقاومت در برابر اسیدها:
با شروع روند دوباره معدنی شدن دندان ها، آن ها در مقالبل حمله ی اسید مقاوم تر شده و احتمال پیشرفت پوسیدگی دندان به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
خنثی شدن اسیدیته ی محیط دهان:
بعد از درمان با فلوراید، یون های فلوراید در بزاق دهان باقی می مانند. حضور آن ها اسیدیته ی دهان را خنثی کرده و آن را به میزانی می رساند که دیگر سبب آسیب به مینا نمی شوند.
مواردی که استفاده از فلوراید ضروری تر به نظر می رسد :
زمانی که شیارهایی عمیق روی سطح جونده وجود دارند که ممکن است در زمان جویدن با حساسیت نیز همراه باشند.
در مواردی که سطوح دندان ها در اثر تحلیل لثه به محیط دهان باز می شوند و دارای حساسیت هستند.
هنگامی که به دنبال بعضی از درمان ها و یا داروهای پزشکی جریان بزاق کاهش یافته است.
زمانی که در تاریخچه ی اخیر دندانی، دندان ها دچار پوسیدگی بوده اند.
زمانی که فرد تعدادی روکش، بریج و یا براکت های ارتودنسی در دهان دارد. فلوراید در کاهش ریسک پوسیدگی در این موارد کاملا موثر است.
بیشتر بخوانید :
دو روش کلی استفاده از فلوراید
۱- روش سیستمیک
افزودن فلوراید به آب آشامیدنی بهترین روش پیشگیری از پوسیدگی است که میزان متوسط آن برای کاهش پوسیدگی ۰.۷ تا ۱.۲ PPM است.
غذاهای دریایی، چای سبز و چای سیاه منابع غنی از فلوراید هستند. همه سبزیجات به صورت خام یا نیمه پخته دارای فلوراید هستند ولی در صورت دریافت حرارت بالا، فلوراید خود را از دست می‌دهند.
۲- روش موضعی
استفاده از فلوراید در مطب: دندانپزشک محلول ژل یا وارنیش (پوشش محافظ عموما رنگی) غلیظ شده فلوراید را بر اساس محل و شدت پوسیدگی به کار می‌برد. فلورایدتراپی در مطب در افراد فاقد پوسیدگی یا دارای پوسیدگی خفیف هر یک ماه یکبار انجام شده و در پوسیدگی متوسط و شدید، فواصل مصرف آن کمتر است.
استفاده از فلوراید در منزل: خمیر دندان‌های حاوی فلوراید بی‌شک شایع‌ترین و وسیع‌ترین روش استفاده از فلوراید موضعی است. توصیه می‌شود در کودکان بالای ۳ سال از این گونه خمیر دندان‌ها استفاده شود. این خمیردندان‌ها در کودکان زیر ۶ سال باید با نظارت والدین و با احتیاط مصرف شود (به اندازه یک نخود).
در کنترل پوسیدگی فلوراید ماده ای لازم است، اما کافی نیست
باید به خاطر داشت که فلوراید به تنهایی قادر نخواهد بود مانع ایجاد پوسیدگی دندان ها شده و آن را کنترل کند.
مسواک و نخ زدن مرتب و روزانه، کاهش میان وعده های شیرین و جایگزین کردن قند ساکاروز (قند پوسیدگی زا) با قند مفید زایلیتول ( قند پیشگیری کننده از پوسیدگی ) و چکاپ های دوره ای منظم عواملی هستند که همراه با فلوراید سدی محکم در برابر پوسیدگی بوجود می آورند.
منبع :
کلینیک دندانپزشکی زیبایی آرتمان
سفر پرماجرای لاغری با اسلیو معده: آگاهی، کلید عبور از چالش ها