دندانپزشكي

تفاوت متخصص ارتودنسی با دندانپزشک عمومی در چیست؟ ممکن است شما نیز جزو آن دسته از افراد باشید که از این دو واژه به شکل متناوب استفاده کنید. اما واقعیت در این است که حوزه ی فعالیت متخصص ارتودنسی با دندانپزشک متفاوت است.

در همین ابتدای امر باید اذعان کنیم که متخصص ارتودنسی دندانپزشک است اما دندانپزشک عمومی نمی تواند یک متخصص ارتودنسی باشد. دلیل این امر آموزشی است که متخصص ارتودنسی برای ارائه ی خدمات مربوط به تخصص خود گذرانده است.

هر دندانپزشک به شکل طبیعی مدت چهار سال تحصیل می کند و آموزش های لازم را برای درمان دندان، لثه، اعصاب دندان خواهد دید. اما متخصص ارتودنسی دو تا سه سال دیگر به تحصیل پرداخته و به شکل تخصصی به درمان مشکلاتی نظیر دندان های ناهنجار، اضافی، شکاف دیاستما، جراحی فک های ناهنجار و مشکلاتی از این قبیل بپردازد.

در صورتی که افراد در سنین پایین به متخصص ارتودنسیبرای انواع ارتودنسی ( ارتودنسی ثابت ، ارتودنسی متحرک ، ارتودنسی نامرئی) ارجاع داده شوند نتیجه ی مناسب تری را دریافت خواهند کرد.

متخصص ارتودنسی دارای فلوشیپ مطمئنا شما این عبارات را در رابطه با تخصص دندانپزشکان را مشاهده کرده باشید.

فلوشیپ چیست؟

فلوشیپ ارتودنسی جراحی به دوره ای اطلاق می شود که پس از گذراندن دوره ی تخصصی برگزار می شود.

دنیایی دندانپزشکی در سالهای اخیر پیشرفت چشمگیری داشته است. به همین دلیل دانشگاه های علوم پزشکی دوره هایی ا برگزار می کنند تا متخصص ارتودنسی بتواند با نحوه ی درمان پیچیده تر در رابطه با سندروم های فک و صورت آشنا شوند.

یکی از معروف ترین این دوره ها، فلوشیپ ارتودنسی جراحی است. افراد بسیار کمی قادر هستند در این دوره ها شرکت کنند. متخصصین ارتودنسی که در این فلوشیپ ها شرکت می کنند نسبت به دیگر متخصصان در رابطه درمان سندروم و ناهنجاری های فک و صورت از رتبه علمی بالاتری برخوردار می شوند. دکتر درویش پور ، بهترین متخصص ارتودنسی در تهران برای ارائه ی بهترین خدمات به شما عزیزان این مژده را می دهد که این متخصصین به نام دوره های مختلف فلوشیپ را گذرانده و با آخرین متدهای درمان آشنا هستند. اگر یک متخصص ارتودنسی دارای مدرک فلوشیپ باشد شما با اطمینان بیشتری می توانید درمان خود را به آن ها بسپارید.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

درمان ارتودنسی که در اصطلاح دندان پزشکی به آن اینویزیلاین گفته می‌شود، برای افرادی که به زیبایی چهره و لبخند خود اهمیت می‌دهند، درمانی بسیار محبوب است. درمان ارتودنسی را می‌توان یک راهکار بسیار مناسب برای داشتن دندان‌های زیبا و مرتب دانست.

ارتودنسی نامرئی یکی از متد‌های درمانی به حساب می‌آید که می‌توان با استفاده از آن ناهنجاری‌های دندانی را رفع نمود. ارتودنسی نامرئی بر خلاف سایر روش‌های درمانی ارتودنسی به هیچ گونه براکت و یا سیم ارتودنسی نیازی نخواهد داشت. ارتودنسی نامرئی از پلاک‌های شفاف و بی رنگی تهیه می‌شود که بر اساس شرایط دهانی بیمار در طی یک تصویربرداری ۳ بعدی ساخته و پرداخته می‌شود.

این روش درمانی که اصطلاحا به آن ارتودنسی ژله‌ای گفته می‌شود را می‌توان یک درمان مناسب برای کودکان دانست. زیرا عموما ناهنجاری‌های دندانی کودکان پیچیدگی ندارد و در صورتی که به موقع به آن رسیدگی شود، خیلی زود رفع خواهد شد. کودکان در این روش می‌توانند بدون ایجاد زخم و یا آسیب دیدگی دهانی، پلاک‌های مربوطه را در دهان قرار دهند و در زمان خوردن، آشامیدن و نظافت دهان، آن را خارج نموده و سپس مجددا آن را برروی دندان‌ها قرار دهند. علاوه بر کودکان، ارتودنسی نامرئی برای بزرگسالانی که دارای ناهنجاری‌های دهان و دندان هستند( ارتودنسی بزرگسالان ) و به خاطر قرار گرفتن سیم‌ها و براکت‌ها در دهان خود، از این درمان امتناع می‌ورزند نیز مناسب است. با این روش می‌توانند بدون هیچ گونه هراسی به بهترین شکل، تعاملات اجتماعی خود را ادامه دهند و بی واهمه به همه لبخند بزنند.

مزایای پلاک‌های متحرک ارتودنسی نامرئی

جذاب‌ترین ویژگی ارتودنسی نامرئی برای اکثر بیماران این است که پلاک‌ها عملاً نامرئی هستند و اطرافیان عموماً متوجه تحت درمان بودن نمی‌شوند. اما نامرئی بودن تنها مزیت اینویزیلاین نیست و نقاط قوت زیر نیز در مورد این روش محبوب صدق می‌کند:

پلاک‌های ارتودنسی متحرک نامرئی هستند و می‌توان آن‌ها را هنگام غذا خوردن درآورد.

تمیز کردن پلاک‌ها راحت است و، چون می‌توان آن‌ها را از دهان درآورد، مسواک زدن و نخ کشیدن دندان‌ها نیز راحت‌تر می‌شود.

پلاک‌های اینویزیلاین به دلیل بدون سیم بودن راحت هستند و، چون فلز یا براکت ندارند، باعث سایش و زخم شدن دهان نمی‌شوند.

ارتودنسی نامرئی زندگی روزمره را مختل نمی‌کند، چون پلاک را به سادگی می‌توان در مناسبت‌های مهمی مانند جشن عروسی، عکسبرداری خانوادگی و جلسات شغلی مهم درآورد.

ارتودنسی نامرئی اکثر مشکلات مربوط به نامرتبی دندان‌ها را با موفقیت درمان می‌کند.

مقایسه ارتودنسی نامرئی و ارتودنسی فلزی

ارتودنسی نامرئی برای اصلاح بعضی از مشکلات پیچیده بایت یا نامرتبی‌های دندان مناسب نیست. ارتودنسی فلزی (براکت و سیم فلزی قدیمی) برای درمان اختلال‌های پیچیده توصیه می‌شود. اگرچه ارتودنسی فلزی به اندازه اینویزیلاین زیبا نیست، اما بریس‌های فلزی امروزی کوچکتر، نامشخص‌تر و کارآمدتر هستند. این بریس‌های براکت و سیمی جدیدتر اختلال‌ها را سریع‌تر از بریس‌های قدیمی درمان می‌کنند. فقط متخصص ارتودنسی می‌تواند بهترین روش درمان را تعیین کند و روش‌های جایگزین مناسب را توصیه کند.

اگر ارتودنسی نامرئی مناسب نباشد، ارتودنسی فلزی برای اصلاح مشکلات زیر کارآمد خواهد بود:

به هم فشردگی یا فاصله دار بودن دندان‌ها در حالتی که فاصله یا همپوشانی دندان‌ها بیش از ۵ میلی لیتر باشد.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

ارتودنسی لینگوال به یک روش درمانی گفته می شود و به عبارتی دیگر نوعی ارتودنسی پنهان به شمار می رود و استفاده از آن برای افرادی پیشنهاد می شود که به دنبال عدم دیده شدن بریس های دندانشان هستند. متخصص ارتودنسی دندان بریس ها را در پشت دندان قرار می دهد که به بریس های داخلی هم معروف می باشند. روش درمانی ارتودنسی لینگوال بیشتر برای بزرگسالان و جوانان مورد استفاده قرار می گیرد. بریس های لینگوال و بریس های سنتی تنها در محل قرار گیری با هم متفاوت می باشند.

جهت نصب ارتودنسی لینگوال چه روندی طی می شود؟

معمولا دندانپزشک در جلسه اول حضور مراجعه کننده نمونه گیری از دندان ها را توسط قالب پلاستیکی انجام می دهد و بعد این قالب تهیه شده جهت ساخت براکت های هر دندان به آزمایشگاه انتقال داده می شود. براکت ها معمولا به حالت مومی ساخته می شوند و دلیل آن از دست ندادن شکل اسلی براکت می باشد و برای نگهداری درون یک محفظه پلاستیکی قرار می دهند.

بیشتر بخوانید : قیمت ارتودنسی

ویژگی های مثبت ارتودنسی لینگوال؟

از حسن های عام و مورد پسند افراد در رابطه با ارتودنسی لینگوال، می توان به پنهانی بودن آن اشاره کرد. تنها در صورتی که شخصی زمان صحبت بیش از حد توجه به دندان هایتان داشته باشد، ممکن است توجه اش به بریس ها جلب شود وگرنه امکان دیده شدن آن ها در حالت عادی وجود ندارد. از دیگر ویژگی ها بریس لینگوال در مقایسه با دیگر بریس ها پنهانی، ثابت بودنش می باشد که امکان حضور همیشه آن بر روی دندان ها را فراهم می کند.

وجود بریس های لینگوال باعث می شود که دیگر نگران تعویض هر چند هفته ای یک بار آن نباشید و همچنین زمان غذا خوردن و یا مسواک زدن نیاز به خارج کردن آن از دهان پیدا نمی کنید. این نوع از بریس ها در همه حال تاثیر مثبت خود بر دندان ها را دارند، حتی اگرقصد غذا خوردن داشته باشید.

ارتودنسی لینگوال چه معایبی دارد؟

لینگوال مزایای زیادی دارد، اما دارای چند عیب هم می باشد که بهتر است با آن ها آشنا شوید. در زیر به آن ها اشاره می کنیم:

یکی از معایب های اصلی ارتودنسی لینگوال، دشوار بودن استفاده و همچنین جایگذاری آن می باشد.

با توجه به موقعیت براکت های لینگوال در داخل دهان، نصب نسبتا مشکلی دارند.

قرار ملاقات هایی که زمان ارتودنسی لینگوال با دکتر دارید به نسبت زمان ملاقات ارتودنسی ثابت بیشتر می باشد.

اما از آنجایی که طراحی سیستم مرتبط به لینگوال پیشرفت کرده است، این نقاط ضعفی که نام برده شده، خیلی ناچیز می باشند و یا احتمال اتفاق افتادن آن پایین است.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

پیش از آن که به حداقل هزینه ارتودنسی بپردازیم، بهتر است از عوامل موثر بر هزینه ارتودنسی(قیمت ارتودنسی)، آگاهی بیابیم؛ چرا که به عنوان مثال حداقل هزینه ارتودنسی نامرئی با حداقل هزینه ارتودنسی سرامیکی و حتی حداقل هزینه ارتودنسی فک بالا و حداقل هزینه ارتودنسی فک پایین با هم متفاوت است.

عوامل تعیین کننده هزینه‌ ارتودنسی دندان

عوامل بسیار زیادی وجود دارند که می‌توانند بر هزینه ارتودنسی دندان تأثیر داشته باشند. بعضی از این عوامل تاثیرگذار بر قیمت ارتودنسی در کنترل خود شما هستند و بعضی دیگر به وضعیت دندان‌های شما بستگی دارد.

شما به هر مرکزی که برای گرفتن قیمت ارتودنسی مراجعه کنید، احتمالاً با ارقام و برآوردهای متفاوتی برای هزینه درمان یک عارضه مشخص مواجه خواهید شد.

مهم‌ترین عواملی که می‌تواند در تعیین هزینه درمان ارتودنسی شما تأثیر داشته باشد، عبارت است از:

نوع براکت انتخابی شما

می‌توان گفت نوع ارتودنسی دندان که مدنظرتان است، مهم‌ترین عامل اثرگذار بر قیمت ارتودنسی یا هزینه ارتودنسی است. به صورت معمول، هزینه ارتودنسی مرئی و ثابت که با براکت‌های معمولی یا براکت‌های رنگی صورت می‌گیرد، یک دهم تا یک پنجم هزینه ارتودنسی نامرئی است. مواد استفاده شده در هنگام ارتودنسی بر هزینه ارتودنسی و قیمت ارتودنسی اثر مستقیم دارد.

هزینه ارتودنسی فک بالا و پایین

قیمت‌هایی که در بخش اول بیان نمودیم، هزینه ارتودنسی فک بالا و پایین بود. در صورتی که متخصص ارتودنسی، تنها نیاز به ارتودنسی فک بالای شما را تشخیص دهد، هزینه ارتودنسی فک بالا، در حدود دو سوم هزینه ارتودنسی فک بالا و پایین است.

به عنوان مثال، قیمت ارتودنسی نامرئی فک بالا، ۲.۵ تا ۳ هزار دلار است. در صورتی که می‌خواهید به صورت کامل با ارتودنسی نامرئی آشنا شوید، پیشنهاد می‌کنیم مقاله «ارتودنسی نامرئی» را مطالعه کنید. در آن مقاله به شرح کامل قیمت ارتودنسی نامرئی، دلایل گران بودن این نوع ارتودنسی و … پرداخته‌ایم.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

با پیشرفت‌های علم ارتودنسی در سال‌های اخیر، روز به روز بزرگسالان بیشتری برای درمان مشکلات دهان و دندان خود که از بچگی با آن دست و پنجه نرم می‌کرده‌اند اقدام می‌کنند. تفاوت‌های فاحشی بین ارتودنسی بزرگسالان و ارتودنسی کودکان و نوجوانان وجود دارد. به همین دلیل قبل از تصمیم به مراجعه به دندانپزشک برای معالجه، باید از این تفاوت‌ها آگاه شویم. در این‌ مطلب به تفاوت‌های عمده ارتودنسی در بزرگسالان و افراد نوجوان اشاره می‌کنیم:

ملاحظات مربوط به سن افراد

بیماران بزرگسال اغلب از شرایطی رنج می‌برند که در بیماران خردسال و نوجوان وجود ندارد، از قبیل عدم وجود استخوان کافی بین ریشه دندان‌ها برای تغذیه خونی مناسب، عفونت خفیف لثه‌ها و از بین رفتن استخوان حاشیه‌ای. هم‌چنین با توجه به گفته‌های مجله سلامت دهان و دندان و انجمن دندانپزشکی، در بزرگسالان استخوان‌ها سخت‌تر هستند و رشد استخوانی متوقف شده است و پیری بافت‌ها نیز باعث می‌شود که زمان بیشتری طول بکشد تا به موقعیت جدید دندان‌ها عادت کنند. این موارد را محدودیت‌های بیومکانیکی می‌نامند که می‌توانند بازچینش دندان‌ها در بزرگسالان را نسبت به بیماران جوان‌تر پیچیده‌تر سازند.

ملاحظات مربوط به تصحیح الگوی گاز زدن

یکی از عوامل اصلی که بزرگسالان را نیازمند درمان‌های ارتودنسی می‌کند، دندان‌های بی‌نظم (Malocclusion) یا الگوی گاز معیوب است. به گزارش گروه کوکیچ ارتودنسی، در یک بیمار بزرگسال مبتلا به اختلال دندانی جلو بودن دندان‌های فک بالا نسبت به دندان‌های فک پایین یا همان اوربایت، اغلب بدون خارج کردن یک یا چند دندان، جای کافی به منظور فراهم کردن فضا برای عقب بردن دندان‌ها وجود ندارد. در سنین بزرگسالی، ممکن است بیماران چند عدد از دندان‌های خود را نیز کشیده باشند که این موضوع می‌تواند مشکل اوربایت را بدتر از قبل کند. متخصصان ارتودنسی این مشکلات را مسایل قابل برگشت در طول زمان می‌نامند؛ و در این موارد سعی می‌کند بیمار بزرگسال را طوری معالجه کنند که دندان‌ها بتوانند کارایی لازم در غذا خوردن را داشته باشند و به دنبال رفع مشکل به طور کامل نیستند.

شکلات مربوط به کشیدن دندان

بسیاری از بزرگسالان که به متخصصان ارتودنسی مراجعه می‌کنند ممکن است چندین دندان خود را در سال‌های قبل کشیده باشند، که این موضوع مشکلاتی را برای متخصصان ارتودنسی ایجاد می‌کند. جای دندان‌هایی که سال‌ها قبل کشیده شده‌اند مکان‌ مناسبی برای قرار دادن دندان‌های تازه نیستند، مگر این‌که با اضافه کردن قطعه‌ای استخوان مصنوعی، شکل اولیه را به آن‌ها بازگرداند. پر کردن فضاهای خالی بین دندان‌ها و بسته نگه داشتن آن‌ها که در اثر کشیدن دندان‌ها به وجود آمده است نیز کار دشواری است، زیرا استخوان پیر به اندازه استخوان در حال رشد به فشار عکس العمل نشان نمی‌دهد.

آسیب پذیری‌ها

خطر جذب دوباره ریشه دندان در بزرگسالانی که مورد معالجه ارتودنسی قرار می‌گیرند بیشتر از بیماران جوان است. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که بدن ریشه‌ی دندان را بازجذب می‌کند و این باعث می‌شود دندان بدون تکیه گاه بماند. به گفته‌ی دکتر بری مک آردل، عوامل موثر در این پدیده عبارتند از تاریخچه ارثی، عادت‌های مراقبت از دهان و دندان و نوع ریشه‌ی دندان.

اگر شما مستعد مشکل بازجذب ریشه دندان باشید و درمان، باعث ایجاد اصطکاک شده و ریشه دندان شما را تحت تاثیر قرار دهد، دندان به راحتی شل شده و بعد از مدتی می‌افتد. متخصص ارتودنسی با بررسی دقیق و مداوم دندان‌های شما می‌تواند به‌دنبال نشانه‌هایی از بازجذب ریشه دندان باشد. اما اگر این مشکل دیر کشف نشود، معمولا غیرقابل درمان است.

به گفته دکتر دوین کلر، خطر ابتلا به اختلال مفصل گیجگاهی فکی یا Temporomandibular Disorder نیز در بیماران بزرگسال نسبت به بیماران جوان بیشتر است و علائم آن ممکن است در حین انجام ارتودنسی معمولی نیز بروز کند. لازم است که ارتودنتیست به دقت احتمال خطر اختلال مفصل گیجگاهی فکی را قبل از ارایه پیشنهادهای درمانی بررسی کند.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

آماده سازی برای ارتودنسی معمولاً شامل موارد زیر می‌شود:

بررسی دهانی: متخصص ارتودنسی معاینه کاملی از دندان‌ها، فک و دهان بیمار به عمل خواهد آورد.

عکسبرداری با اشعه ایکس (رادیولوژی): چندین عکس رادیولوژی از دندان‌هایتان گرفته می‌شود تا موقعیت دقیق دندان‌ها مشخص شود. متداول‌ترین نوع آن عکس رادیولوژی پانارومیک است که تمام دندان‌های ردیف بالا و پایین در موقعیت بایت نشان داده و هرگونه دندان در حال رشد در میان فک نیز کاملاً واضح دیده می‌شود. عکس‌های رادیولوژی مخصوص از سر نیز می‌تواند به تعیین اندازه، موقعیت و رابطه میان فک و دندان‌ها کمک کنند.

قالب‌های پلاستری: یک ماده نرم را گاز می‌زنید که برای چند دقیقه روی دندان‌هایتان باقی می‌مانند. از روی این قالب، یک قالب پلاستری از دندان‌ها ساخته می‌شود و متخصص ارتودنسی می‌تواند بایت شخص را ارزیابی کند. در اکثر موارد، این قالب دندانی بصورت دیجیتالی اسکن می‌شود تا متخصص بتواند آن را بیشتر ارزیابی کرده و تصمیمات درمانی مناسب بگیرد.

کشیدن احتمالی دندان: اگر دهان بیمار دندان‌های زیادی داشته باشد، متخصص ارتودنسی احتمالاً یک یا چند دندان دائمی را خواهد کشید تا فضای بیشتری برای دندان‌های باقیمانده بوجود آید و آنها براحتی در کنار هم قرار بگیرند.

سایر عمل‌ها: در موارد شدید، که حرکت دندان به تنهایی نتواند بایت شخص را تصحیح کند، از جراحی فک در کنار ارتودنسی استفاده می‌شود.

روال درمان ارتودنسی

معمولاً متخصص ارتودنسی ابتدا دندان‌ها را تمیز کرده و سپس خشک می‌کند. سپس یک ماده چسبنده را روی دندان‌ها می‌گذارد تا براکت‌ها را به دندان‌ها بچسباند. به محض چسبیدن براکت‌ها، وی آرک وایر را از داخل براکت‌ها رد کرده و با استفاده از باندهای الاستیکی آرک وایر را در جای خود محکم می‌کند. معمولاً تمام این فرآیند بین 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد. اگرچه، این فرآیند به خودی خود دردناک نیست، ولی در برخی موارد مقداری ناراحتی پس از نصب آن احساس خواهد شد. در ابتدا زبان و گونه به بریس‌ها گیر می‌کنند، که باعث حساسیت زیادی شده و دندان‌ها احساس درد خواهند کرد. عادت کردن به بریس‌ها حدوداً یک هفته طول می‌کشد.

گزینه‌های درمانی ارتودنسی برای بزرگسالان

تمام تجهیزات ارتودنسی به یک شیوه عمل می‌کنند: یعنی وارد آوردن فشار خفیف ولی دائمی روی دندان‌ها برای حرکت دادن آنها. ولی نحوه وارد آمدن این فشار ممکن است متفاوت باشد، نوآوری‌های بی‌شماری در سالیان اخیر در دسترس متخصصین قرار گرفته است. تجهیزاتی که وضوح کمتری دارد طراحی شده‌اند که ساده‌تر با سبک زندگی شخصی و حرفه‌ای بزرگسالان تطابق دارند. انواع تجهیزات ارتودنسی عبارتند از:

بریس‌های سنتی فلزی : احتمالاً این بریس‌ها آن تصوری است که از ارتودنسی دارید: چند براکت کوچک فلزی که روی دندان‌های جلویی چسبانده شده‌اند. یک سیم نازک که از میان براکت‌ها عبور کرده و به دو سر انتهایی یک حلقه فلزی که دور آخرین دندان آسیا پیچانده شده متصل می‌شود.

بریس‌های سرامیکی: بجای براکت‌های فلزی که خیلی مشخص هستند، می‌توانید از براکت‌های شفاف از جنس سرامیک، پلاستیک یا ترکیبی از هر دو استفاده کنید. این براکت‌ها را به سختی می‌توان دید، بجز سیم نازکی که از میان براکت‌ها عبور داده شده، اما بیشتر از ارتودنسی فلزی در معرض شکستگی قرار دارد.

الاینرهای شفاف (ارتودنسی نامرئی ))بعنوان جایگزینی برای انواع تجهیزات ثابت ارتودنسی که در بالا به آن اشاره شد، الاینرهای شفاف متحرک هستند. این الاینرها معمولاً یک سری از “تری‌های” پلاستیکی شفاف هستند که دقیقاً روی دندان‌ها قرار می‌گیرند. هر تری بخشی از یک مجموعه‌ای از تری‌هاست که دندان‌های شما را هر بار اندکی حرکت می‌دهند تا وقتی که در موقعیت مناسب خود قرار گیرند. تری‌ها با کمک یک نرم افزار مخصوص کامپیوتری طراحی می‌شود که مدلی مجاری از بایت شخص را ایجاد می‌کند.

بریس‌های لینگوال (پشت دندانی): این ارتودنسی‌های فلزی به پشت دندان‌ها چسبانده می‌شوند (از سمت داخل) که در نتیجه هیچکس نمی‌تواند آنها را ببیند. این مسئله مزیت این بریس‌هاست. اما نقطه ضعف آنها این است که عادت کردن به استفاده از آنها دشوارتر است و نسبت به ارتودنسی‌های فلزی قیمت بالاتری دارند.

منبع : مجله ارتودنسی دندان

همیشه یکی از موارد مهم در انتخاب نوع درمان و شروع آن هزینه درمان است. در بین درمانهای دندانپزشکی یکی از گرانترین آنها ارتودنسی است. اما چرا قیمت ارتودنسی انقدر زیاد است؟ این سوالی است که در ادامه به آن پاسخ می دهیم:

تخصصی بودن درمان

ارتودنسی یک علم بسیار تخصصی است که یک دندانپزشک عمومی نمیتواند این درمان را انجام دهد. یک متخصص ارتودنسی بعد از گذراندن دوره های دندانپزشکی عمومی به دنبال کسب مهارت و دریافت تخصص ارتودنسی، در آزمونی سخت شرکت کرده و دوره های آموزشی دیگری را پشت سر می گذارد. پس بدیهی است که هرچه تخصص بالاتر باشد، دستمزد هم بالاتر خواهد بود.

نوع درمان

ارتودنسی دندان، روشی بسیار فوق العاده برای رفع و اصلاح مشکلات و ناهنجاری های دهان و دندانی است که خود، انواع و روش های متنوعی دارد. هرکدام از این روشها با در نظر گرفتن شرایط، مشکلات و نیاز بیمار، طی بررسی های حرفه ای ارتودنتیست، انتخاب می گردند. یک متخصص ارتودنسی خوب و دارای مهارت، تمام گزینه های درمانی موجود را برای بیمار خود شرح می دهد تا بیمار بتواند در رابطه با تمام موارد لازم از جمله هزینه، به خوبی فکر کند. هر کدام از روش های ارتودنسی، به دلیل نوع درمان متفاوت، مدت زمان متفاوت و ... هزینه های خاص خود را دارند.

مدت طولانی درمان

مدت زمانی که درمان ارتودنسی شما طول می کشد، در هزینه کلی درمان تأثیر می گذارد. همانطور که می دانید، ارتودنسی در یک جلسه و حتی یک ماه امکان پذیر نبوده و با توجه به شرایط بیماران متفاوت و با درنظر گرفتن نوع درمان، این زمان بین 6 ماه تا 3 سال و یا حتی بیشتر متغیر خواهد بود. همچنین در این درمان، لازم است تا بیمار تحت معاینه مکرر و مداوم ارتودنتیست خود قرار داشته باشد. به همین جهت باتوجه به نوع درمان، بیمار باید هر چند وقت یکبار به مطب ارتودنسی مراجعه داشته باشد.

استفاده از ابزارها و تجهیزات تخصصی

ارتودنسی با داشتن روش هایی متفاوت، از ابزارها و دستگاه های متنوعی برای درمان استفاده می کند. بنابراین یکی دیگر از علل گران قیمت بودن این درمان، هزینه تجهیزات و متریال تخصصی است که می تواند تاثیرات به سزایی در قیمت نهایی ارتودنسی دندان داشته باشد.

نیاز به درمان های جانبی

در ابتدا ارتودنسی نیز مانند هر درمان دندانپزشکی دیگری به عکس های رادیولوژی و اسکن های مربوطه نیازمند است. همچنین با توجه به اینکه هر بیمار شرایط خاص خود را دارد، ممکن است تا به درمان های جانبی مانند جرم گیری قبل از ارتودنسی، کشیدن دندان، درمان بیماری های لثه و پوسیدگی های دندانی و یا هر درمان دیگری نیاز داشته باشد که هر کدام در هزینه ارتودنسی اثرگذار هستند.

منابع :

https://www.orthoblog.ir/

وسایل ارتودنسی متحرک

این وسایل که معمولا شامل پلاکها هستند، توسط بیمار قابل گذاشتن و برداشتن هستند. اکثر مشکلاتی که در پلاکها بوجود می آیند مربوط به استفاده نا کافی و شکستن و یا گم شدن پلاک می شوند.

استفاده نا کافی موجب کاهش تطابق پلاک و در نتیجه کاهش کارایی آن می شود. همچنین اگر پلاک بشکند یا گم شود قالبگیری مجدد برای ساخت پلاک جدید لازم خواهد شد که علاوه بر هزینه ای اضافی، وقفه در درمان ایجاد شده و فرصتی به دندانها داده تا به جای اول خود بر گردند. این یعنی طولانی شدن زمان درمان.

آغاز استفاده از پلاکها معمولا با دشواریهایی همراه است که بدلیل تداخلی است که با زبان پیدا می کند. این دشواریها مشکل محسوب نمی شوند و راهکار برطرف شدن آنها استفاده منظم از پلاک می باشد.

مواردی که مشکل محسوب نمی شوند و نیاز به زمان دارند تا دهان به پلاک عادت کند:

اختلال موقت در تکلم

افزایش ترشح آب دهان و جمع شدن آن در پشت پلاک.

دشواری در بستن دهان

ایجاد حالت تهوع

برای عادت کردن سریعتر به پلاک و بهبود تکلم قویا پیشنهاد می شود که چند صفحه کتاب با وجود پلاک در دهان روخوانی شود

مواردی که مشکل محسوب می شوند و لازم است برای اصلاح آن با مطب تماس بگیرید (اما استفاده را قطع نکنید! به ادامۀ مطلب توجه بفرمایید):

زخم شدن لثه

شل شدن پلاک

گم شدن پلاک

شکستن پلاک

■ از پلاک در زمانهای تعیین شده استفاده کنید. استفادۀ ناکافی از وسایل موجب طولانی شدن و بی اثر شدن درمان خواهد بود. بر عکس استفاده منظم باعث می شود تا دندان درد و ناراحتی زودتر از بین رفته و سریعتر به آن عادت نمایید. حداقل زمانی در طول شبانه روز لازم است تا وسیلۀ ارتودنسی بتواند اثر خود را اعمال نماید. معمولا توصیه بر این است که پلاک غیر از مواقع غذا خوردن و مسواک زدن در داخل دهان قرار داشته باشد.

■ هرگز استفاده از پلاک را، حتی در صورت بروز مشکل و آزردگی به طور کامل قطع نکنید! این کار منجر به برگشتن دندان شده و کنترل درمان از دست پزشک خارج می شود و ممکن است لازم شود مجددا پلاک جدید ساخته شود. توصیه می شود تا زمان مراجعه به پزشک برای رفع مشکل، پلاک برای ساعاتی در روز استفاده شود تا تطابق و کنترل از دست نرود.

■ پلاک را از محل گیره ها (سیمهایی که معمولا دور دندانهای آسیاب قرار دارند) بگیرید و خارج کنید. پلاک را هرگز از سیمی که در جلوی دندانها قرار گرفته (کمان) نگیرید

■ برای جلوگیری از اسیب و شسکتن پلاک ، جای مخصوصی برای آن در نظر گرفته شده و به شما داده خواهد شد. در مواقعی که مجبور هستید پلاک را از دهان خارج کنید (مثل خوردن غذا و یا مسواک زدن) آنرا درون جای مخصوص قرار دهید تا از شکستن آن جلوگیری شود. پلاکها اغلب بسیار نازک و شکننده هستند و چنانچه از دستتان بر روی زمین بیفتد احتمال شکستن آن زیاد خواهد بود.

بیشتر بخوانید :

• ارتودنسی نامرئی
• ارتودنسی ثابت

والدینی که کودک آن ها به هر دلیلی نیاز به ارتودنسی دندان دارند ،به طور حتم سوالت متداولی ذهن آن ها را به خود در گیر کرده است ،در ادامه دکتر درویش بهترین متخصص ارتودنسی تهران به برخی از این سوالات پاسخ داده اند .

بهترین سن برای انجام ارتودنسی دندان در کودکان چه سنی است ؟

والدین باید برای بررسی سلامت دندان های کودک خود ،معاینات را از سنین ابتدایی آغاز کنند ،اما برای ارتودنسی دندان ها بهترین و مناسب ترین سن زمانی است که دندان های دائمی کودک رویش کرده باشند ،این سن در حدود 10-11 سالگی است . ارتودنسی در سن پایین می تواند مزایا فراوانی داشته باشد .البته در بعضی مواقع بنا بر شرایط دندان های کودک ممکن است دندانپرشک اطفال ارتودنسی دندان را در سن پایین از 10 سالگی تجویز کند .

آیا کشیدن و یا افتادن دندان های شیری می تواند نتیجه ارتودنسی دندان را تحت تاثیر قرار دهد ؟

گاهی شرایط به گونه ای است که کشیدن دندان های شیری یکی از موارد الزامی می باشد ،جای نگرانی وجود ندارد ،در صورت وجود فضای خالی بین دندان ها در طی مراحل ارتودنسی این فضا بسته نگه داری می شود .

آیا درمان ارتودنسی کودکان همراه با درد است ؟

ارتودنسی دندان نیز همانند سایر درمان های دندانپزشکی کمی همراه با درد است اما این درد قابل تحمل و گذرا می باشد .

برخی از والدین از دکتر جوانمرد دندانپزشک اطفال این سوال را دارند که آیا این امکان وجود دارد که دندان های فک بالا و یا پایین به تنهایی تحت درمان ارتودنسی قرار گیرد ؟

این مورد به شرایط کودک و دندان های او بستگی دارد . ارتودنسی قابلیت جفت شدن دندان های بالا و پایین و اصلاح مشکلات فکی و… را دارد ،برای نتیجه بهتر از درمان با کمک ارتودنسی نیاز است تا حد ممکن ارتودنسی دندان های فک بالا و پایین را همراه با هم انجام دهیم .

قبل از کاشت دندان

دندانپزشک دندان‌ها و فک‌ها را قبل از تعیین وقت کاشت دندان به طور کامل معاینه می‌کند تا از مناسب بودن درمان ایمپلنت فوری مطمئن شود. دندانپزشک عکس رادیوگرافی و سی تی اسکن را نیز بررسی می‌کند تا حجم و ضخامت استخوان فک را در محل کاشت دندان ارزیابی ‌کند. زاویه و موقعیت دقیق ایمپلنت دندان قبل از جلسه کاشت دندان تعیین می‌شود.

جلسه کاشت فوری دندان

همه چیز، اباتمنت، روکش موقت و دیگر وسایل لازم آماده است تا درمان به محض ورود بیمار شروع شود. از آنجایی که کاشت دندان عملی جراحی است، باید بی‌حسی قبل از شروع درمان اعمال شود. دندانپزشک با توجه به مدت زمان برآورد شده درمان یکی از دو روش تزریق داروی بی‌حسی موضعی و آرام بخش یا بیهوشی عمومی را انتخاب می‌کند. پس از آن که بیمار کاملاً آرام شد و دردی حس نکرد، دندانپزشک برشی را در بافت‌های نرم روی استخوان فک ایجاد می‌کند؛ سپس استخوان فک را سوراخ می‌کند و ایمپلنت را با اعمال نیرویی کنترل شده و دقیق با احتیاط در موقعیت تعیین شده وارد می‌کند. در نهایت پروتزهای ساخته شده به ایمپلنت دندان متصل می‌شود تا ساختار دندان مصنوعی کامل شود.

مقایسه ایمپلنت فوری با ایمپلنت معمولی

هر دو ایمپلنت فوری و معمولی برای جایگزینی دائمی دندان غائب به کار برده می‌شود. اما اگر کاشت دندان به روش متعارف و طولانی مدت انجام شود، دندانپزشک باید چند هفته قبل از کاشت دندان صبر کند تا مطمئن شود که استخوان کافی اطراف ایمپلنت تشکیل شده است و استخوان می‌تواند به خوبی ایملپنت را نگه دارد. از سوی دیگر دندانپزشکان با بهره‌گیری از مهارت‌های جراحی پیشرفته می‌توانند کاشت دندان را بلافاصله پس از کشیدن دندان انجام دهند. به این ترتیب نیازی نیست که بیمار روزها بدون دندان منتظر آماده شدن ایمپلنت بماند.

هزینه

هزینه کاشت فوری دندان مسلماً از هزینه دیگر روش‌های جایگزینی دندان بالاتر است. بااین حال اگر مزایای ایمپلنت فوری، یعنی عدم نیاز به انتظار طولانی، استحکام و دوام بالا، راحتی و سهولت درمان را در نظر بگیرید، به احتمال زیاد به این نتیجه می‌رسید که کاشت فوری دندان ارزش این سرمایه‌گذاری بلندمدت را دارد.

بیشتر بخوانید :

• لمینت دندان چیست ؟
• بلیچینگ دندان چیست ؟