دندانپزشكي

ديابت شيرين در دهه پنجم زندگي به دليل افزايش وزن و كاهش سطح فعاليت بدن ­­ در اوج بروز خود ديده مي شود.

دياب تظاهرات دهاني در ديابت شيرين

حدود نيمي از بيماران ديابتي هنوز از بيماري خود مطلع نشده اند.

اين در حالي است كه با يك معاينه ساده از دندان ممكن است بتوان اولين نشانه از بيماري ديابت را به اطلاع آنان رسانيد .

در نتيجه يك دندانپزشك و يك متخصص ارتودنسي بايد يك دانش پايه از ديابت شيرين داشته باشد.

همچنين از علائم تظاهرات دهاني مانند اختلال در بهبود زخم ها و علائم عفونت و نشانه هاي اين بيماري را داشته باشد ت شيرين در سراسر جهان هر ساله در حال رشد و رسيدن به يك اپيدمي است .

عفونت هاي فرصت طلب در كمين ورود به دهان ديابتي ها

بيماران ديابت شيرين داراي عوامل كاهنده قند خون و خشكي دهان هستند.

آنها ممكن است به عفونت هاي فرصت طلب دهاني شانس ورود بدهند .

تظاهرات دهاني مرتبط با ديابت شيرين در بسياري از موارد محدود به بيماران كنترل نشده هستند .

هنگامي كه يك واكنش كاهنده قند خون در مطب دندانپزشكي از سوي بيمار رخ مي دهد دندانپزشك بايد علائم را به سرعت تشخيص داده و يك راه درمان مناسب پيدا كند.

ملاحظات ارتودنسي

كنترل پزشكي خوب بيماران ديابتي كليد هر درمان ارتودنسي است .

ارتودنتيست ها بايد از درمان ارتودنسي در بيماران ديابتي كنترل نشده اجتناب كنند.

در مورد بيماران مبتلا به ديابت شيرين هيچ ترجيح درماني نسبت به ارتودنسي ثابت يا ارتودنسي متحرك وجود ندارد .

اين مهم است كه بهداشت دهان و دندان به ويژه هنگامي كه ازدستگاه ارتودنسي ثابت استفاده مي شود بايد به خوبي رعايت شود .

درمان ارتودنسي در بيماران ديابتي چگونه بايد انجام شود؟

از آنجا كه بيماران ديابتي تحت درمان ارتودنسي به عنوان بيماران پريودنتال در نظر گرفته مي شوند.

ملاحظات درمان براساس بيماراني بايد تنظيم شود كه لثه هاي بيماري دارند. .

اگر كنترل پلاك در بيماران ديابتي دشوار است و براي رسيدن به تميزي دندان بايد كمتر از برس بين دنداني و مسواك استفاده كرد.

بهتر است پس از هر بار استفاده ازمسواك از يك دهانشويه ضد عفوني كننده مانند كلرهگزيدين كه كنترل كننده پلاك شيميايي است به عنوان كمكي در نظر گرفته شود .

براي به حداقل رساندن تاثير خنثي كننده خمير دندان بر روي مولكول كلرهگزيدين بايد حداقل يك فاصله زماني 30 دقيقه بين مسواك زدن و شستشو با كلرهگزيدين وجود داشته باشد .

ديابت خطر ابتلا به بيماري هاي لثه را افزايش مي دهد

تحقيقات نشان داده اند كه افراد مبتلا به ديابت بيشتر احتمال ابتلا به بيماري پريودنتال هستند .

بيماري پريودنتال يك مشكل بهداشتي جدي است كه اگر به درستي مديريت نشود مي تواند به از دست دادن دندان منجر شود

ديابت شيرين در دهه پنجم زندگي به دليل افزايش وزن و كاهش سطح فعاليت بدن ­­ در اوج بروز خود ديده مي شود.

دياب تظاهرات دهاني در ديابت شيرين

حدود نيمي از بيماران ديابتي هنوز از بيماري خود مطلع نشده اند.

اين در حالي است كه با يك معاينه ساده از دندان ممكن است بتوان اولين نشانه از بيماري ديابت را به اطلاع آنان رسانيد .

در نتيجه يك دندانپزشك و يك متخصص ارتودنسي بايد يك دانش پايه از ديابت شيرين داشته باشد.

همچنين از علائم تظاهرات دهاني مانند اختلال در بهبود زخم ها و علائم عفونت و نشانه هاي اين بيماري را داشته باشد ت شيرين در سراسر جهان هر ساله در حال رشد و رسيدن به يك اپيدمي است .

عفونت هاي فرصت طلب در كمين ورود به دهان ديابتي ها

بيماران ديابت شيرين داراي عوامل كاهنده قند خون و خشكي دهان هستند.

آنها ممكن است به عفونت هاي فرصت طلب دهاني شانس ورود بدهند .

تظاهرات دهاني مرتبط با ديابت شيرين در بسياري از موارد محدود به بيماران كنترل نشده هستند .

هنگامي كه يك واكنش كاهنده قند خون در مطب دندانپزشكي از سوي بيمار رخ مي دهد دندانپزشك بايد علائم را به سرعت تشخيص داده و يك راه درمان مناسب پيدا كند.

ملاحظات ارتودنسي

كنترل پزشكي خوب بيماران ديابتي كليد هر درمان ارتودنسي است .

ارتودنتيست ها بايد از درمان ارتودنسي در بيماران ديابتي كنترل نشده اجتناب كنند.

در مورد بيماران مبتلا به ديابت شيرين هيچ ترجيح درماني نسبت به ارتودنسي ثابت يا ارتودنسي متحرك وجود ندارد .

اين مهم است كه بهداشت دهان و دندان به ويژه هنگامي كه ازدستگاه ارتودنسي ثابت استفاده مي شود بايد به خوبي رعايت شود .

درمان ارتودنسي در بيماران ديابتي چگونه بايد انجام شود؟

از آنجا كه بيماران ديابتي تحت درمان ارتودنسي به عنوان بيماران پريودنتال در نظر گرفته مي شوند.

ملاحظات درمان براساس بيماراني بايد تنظيم شود كه لثه هاي بيماري دارند. .

اگر كنترل پلاك در بيماران ديابتي دشوار است و براي رسيدن به تميزي دندان بايد كمتر از برس بين دنداني و مسواك استفاده كرد.

بهتر است پس از هر بار استفاده ازمسواك از يك دهانشويه ضد عفوني كننده مانند كلرهگزيدين كه كنترل كننده پلاك شيميايي است به عنوان كمكي در نظر گرفته شود .

براي به حداقل رساندن تاثير خنثي كننده خمير دندان بر روي مولكول كلرهگزيدين بايد حداقل يك فاصله زماني 30 دقيقه بين مسواك زدن و شستشو با كلرهگزيدين وجود داشته باشد .

ديابت خطر ابتلا به بيماري هاي لثه را افزايش مي دهد

تحقيقات نشان داده اند كه افراد مبتلا به ديابت بيشتر احتمال ابتلا به بيماري پريودنتال هستند .

بيماري پريودنتال يك مشكل بهداشتي جدي است كه اگر به درستي مديريت نشود مي تواند به از دست دادن دندان منجر شود